1 – جمع انديشي
افزايش حجم
اطلاعات، گسترش روابط و افزايش عوامل تاثيرگذار در امر تصميمسازي و استراتژي‌پردازي،
ضرورت تفكر جمعي و هم انديشي را محرز كرده است. اتاق فكر الگوي سازماني هم انديشي
است كه كه در پرتو اين ضرورت به‌وجود آمده است. فعاليت اتاق‌هاي فكر باعث شد كه
فرآيند هم‌انديشي رشد و گسترش پيدا كند و توانايي خود را براي حل مسايل بزرگ نشان
دهد.
2 – توليد فرآورده‌هاي فكر و
انتقال به مخاطب
يكي از وظايف
اتاق‌هاي فكر، توليد و خلق ايدههاي مناسب براي حل مسايل و همچنين تدوين، صورت‌بندي
و مستندسازي آنهاست، زيرا اگر ايده‌ها و آراي به دست آمده، جمع‌بندي و خلاصه سازي
نشود و به گونه‌اي مفيد و جذاب براي مخاطبان، ارايه نشوند، اتاق فكر به اهداف خود
دست نيافته‌است، بنابراين اتاق‌هاي فكر، علاوه بر شناخت و حل مسايل، تلاش عمده‌اي
را صرف رساندن پيام‌هاي خود به مخاطبان تا حصول بهترين نتايج، به عمل مي‌آورند.
3 – معطوف بودن كوشش‌ها به مسايل
روز
روح حاكم بر
فعاليت اتاق‌هاي فكر و آنچه كه در بطن تمام فعاليت‌هايي كه در اتاق‌هاي فكر صورت
مي‌گيرد، بايد معطوف به تصميمسازي و استراتژي‌پردزاي بر روي مسايل روز جامعه
باشد. مسايلي كه اگر به آنها پرداخته نشود، مشكلاتي براي حل و آينده مجموعه به جاي
مي‌گذارد.
4 – درگير نشدن در مسايل اجرايي
و تشريفات رسمي سياستگزاري
اتاق‌هاي فكر
سياست‌ساز هستند نه سياستگزار، بدين معني كه اين اتاق‌هاي فكر بيشتر نهادهايي
پيشنهاد دهنده هستند و درگير مسايل تشريفاتي و حقوقي سياستگزاري نمي‌شوند. همچنين
اتاق‌هاي فكر در تعامل با دستگاه‌هايي اجرايي، صرفا تصميم‌ساز هستند و نبايد درگير
مسايل اجرايي و يا توجيه كارشناسانه‌ي تصميم‌هاي روزمره دستگاه‌ها شوند.
در اتاق فكر
روش‌هاي گوناگوني براي توسعه خلاقيت وجود دارد كه معروف‌ترين آن طوفان مغزي (Brain storming) است كه يك تكنيك برگزاري
كنفرانسي است . در اين روش باتوجه به موضوع و مشكل يا هدف موردنظر، گروهي از افراد
متخصص به عنوان اعضا انتخاب شده و به دور از عوامل بازدارنده ارايه تفكر خلاق،
مانند قضاوت عجولانه و ... به تصميم‌گيري مي‌پردازند.
در اينجا كميت
بسيار مهم بوده و از تعداد پيشنهادهاي بيشتر استقبال مي‌گردد، زيرا احتمال رسيدن
به راه حل بهتر را افزايش مي‌دهد. در اين روش يك گروه 5 الي 15 نفره با حضور يك
رييس (البته نه از نوع روساي خودمحور) براي اداره نمودن جلسه و يك دبير براي ثبت
پيشنهادهاي صورت گرفته با استفاده از برخي ابزار و امكانات تشكيل جلسه مي‌دهند.
دستور كار جلسه
قبلا با وضوح كامل به اعضا اعلام مي‌شود . بايد مطمئن شد تمامي اعضاي گروه موضوع
موردنظر را درك نموده باشند. اعضا در طي جلسه به نوبت پيشنهادهاي خود را اعلام و
دبير جلسه آنها را يادداشت مي‌نمايد. با اين حال اين روش قواعدي دارد كه به اين
شرح مي‌باشد:
1 – اظهار نظر آزاد و بي‌واسطه و
هر چند غيرمعمول بلامانع است (از ايدههاي غيرمعمول استقبال مي‌شود)
2 – به هيچ انديشه اي انتقاد نمي‌شود
(انتقاد ممنوع است.)
3 – حداكثر نظرات ارايه و جمع‌آوري
مي‌شود (تاكيد بر كميت نظرات و ايده‌هاس.)
4 – تكوين نظرات در مدت معين
صورت مي‌گيرد (ايده‌ها تركيب و بهبود پيدا مي‌كنند.)